بارخدایا، تو را سپاس بر نعمت تندرستى بدن که همواره و پیوسته از آن برخوردار بودم و سپاس تو را بر آن بیمارى که در جسمم پدید آورده‏ اى، اى خداى من نمى‏ دانم که کدام یک از این دو حال براى شکر به درگاهت سزاوارتر است و کدام یک از این دو وقت، حمد تو را شایسته‏ تر؟ آیا زمان سلامت که روزی‌هاى پاکیزه‏‌ات را بر من گوارا ساخته‏‌اى و به سبب آن براى به دست آوردن رضایت و نعمتهایت به من نشاط بخشیده‏‌اى و به سبب آن تندرستى به من نیرو داده تا به طاعتت توفیق یابم، یا به هنگام بیمارى که مرا به آن پاک مى‏‌سازى...

بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست و آنچه را برایم پسندیده ‌اى درنظرم محبوب ساز و تحمل آنچه را بر من وارد نموده‏‌اى‏ آسان ساز ... و گوارایى تندرستى را به من بچشان... که همانا تو بى‏ استحقاق ما، احسان روا مى‏ دارى و نعمت بى‏دریغ نثار مى‏‌کنى

الْوَهّابُ الْکَریمُ، ذُوالْجَلالِ وَالْاِکْرامِ.

آمین یا رب العالمین

دعای پانزدهم – صحیفه سجادیه

پ ن :

رمضان مبارکمان

دارم فکر می‌کنم بهترین دعایی که می‌شود وقت روزه و رمضان کرد چیست؟

عاقبت بخیری... بَه‌بَه

به نظر یک دعای خوب دیگر هم، دعا برای بزرگ شدنمان ست.

عمرمان قد کشیده و فهمیده‌ایم که زندگی بدون روزهای بد نمی‌شود، زندگی بدون غم و بی پولی و بیماری نمی‌شود ، اصلا زندگی بدون امتحان نمی‌شود.

می‌شود به خدا گفت که خدایا زیر سبیلی رد کن و امتحان نگیر!

به جایش باید گفت: خدایا بزرگ و بزرگترم کن. قوی‌ترم کن . آنقدری که از پس امتحاناتت هر چند سخت بربیایم. بدون نِق بدون غُر