پاره یادداشت‌ها
سلام
زمستان دوازده
امروزه فروشگاه شلوار 38000 تومانی به وفور، در محلات شهرم دیده می شود.
شلوار لی و کتان فقط 38000 تومان (گاهی هم 28000 تومان!)
به یاد دارم دو دهه قبل مثل الان فروش تی شرت 999 تومانی رایج شده بود. من و رفقای دانشجویم هم، هرکدام چند تا با رنگهای متفاوت خریدیم.
الان تی شرتهای 999تومانی فقط در اندک عکسهای آن دوران دیده می شوند.
( آن دوران نه موبایل دوربین دار بود نه دوربین های دیجیتال. فقط آخر ترم یه حلقه فیلم 36تایی می خریدیم تا عکس یادگاری از دوستان و سایر! داشته باشیم )
در خبرها گزارشی از یک خانواده که مهاجرت معکوس موفقی داشتند پخش شد. گویا این خانواده پس از 17سال سکونت در پایتخت، هم اکنون ساکن یکی از روستاهای شمال هستند راضی و خوشحال
در شهر من، مشهد. گاه با 50 میلیون تومان در محله‌ایی از شهر براحتی می توانی صاحب‌خانه شوی
و گاه با همین مبلغ، محله ای دیگر بسختی می توانی آپارتمانی رهن کنی!
شهر خوبیست با فراوانی بسیاااار(خوراک... پوشاک... سرگرمی). باتوجه به بضاعتت می توانی یک زندگی راحت برای خودت جور کنی
اینهمه هست و اینهمه نیست...
دهه نود را بیشتر خارج شهر سکونت داشتیم و متوجه شدم می شود زندگی کرد حتی اگر ساکن شهربزرگ هم نباشی
حتی به نظرم می شود بهترزندگی کرد
اگر ساکن شهربزرگ نباشی. ساکن شهر بزرگ آشنایت نباشی.
هرگاه از دست کسی خشمگین و یا ناراحت شدید، این قوانین فردی شماست که ناراحتتان کرده است
نه رفتار طرف مقابل . . .
متوجه این سخن نشدم! در نگاه اول جالب است منتهی وقتی دوباره خواندمش برایم بی‌معنا شد!