سلام

پاییز چهار

نخست:

دختر...خواهر...نوه...خواهرزن...خاله...خواهرشوهر...دخترعمه...دخترعمو...دختردایی

کمتر از انگشتان دست!

می‌توانست ادامه داشته باشد: همسر...عروس...زن داداش...جاری...زن عمو...زن دایی

مادر و مادرشوهر... مادرزن...مادربزرگ

نشستم نقشهایی که دارم و ندارم را لیست می‌کنم . الها! بر داده و نداده‌ات شکر (فقط تو رو خدا این معده و رحم ما رو میزون کن که سردرد ما را میراند)

 

بعد:

به نظرتان این دو! یکی هستند؟

نه نیستند یکی موز است (کوچکه) و دیگری پلانتین. (دیده بودم در فیلمی! موز رو حلقه حلقه ریخت توی ماهیتابه و سرخ شده خلق الله با اشتها خوردند حالا نگو موز نبوده که)

پلانتین، یک غذای اصلی معتبر در تمام فصول: 

ظاهرا در کشورهای آمریکای لاتین، موز سرخ‌شده با خامه، شکر و دارچین حُکم شله زرد خودمان را دارد و دسر ارزان و فراوانی است که زود و آسان درست می‌شود.
البته آنجا از یک‌جور موز خاص! به اسم پلانتین (عرب‌ها بهش می‌گویند موزجنت یا موز بهشتی) استفاده می‌کنند که مخصوص پخت‌وپز است.

گویا این موزهای آشپزی! علاوه بر آمریکای مرکزی و مناطق شمالی و ساحلی آمریکای جنوبی  یکی از اصلی ترین مواد غذایی در غرب و مرکزی آفریقا + جزایر کارائیب هم هست. ( تازه در جزایر اقیانوس آرام غالباً بو داده یا آب پز! خورده می‌شود)

آن مردمان پلانتین را نه به عنوان میوه بلکه جایگزینی برای سیب زمینی می شناسند. گویا بافت و عطر و طعم ملایم پلانتین در حالت پخته یا گریل شده! بیشتر خود را نشان می‌دهد. اهل فن! توصیه کردند پلانتین را به یک خورش حاوی گوشت یا سبزیجات اضافه کنید یا آن را به همراه ماهی گریل کنید (و حالش را ببرید)

 

 

پ ن: توصیه می‌کنم از این به بعد اگر موز خیلی بزرگ دیدید اول اسمش را بپرسید بعد بخرید. (خب هضم این بزرگه متفاوت است و خام خواری‌اش، ممکن است گوارشتان را بهم بریزد ها.)

 

آخر:

از پشت صحنه تذکر داده شد امــــروز -بیست مهر-  بزرگداشت لسان الغیب بود.

دلم فال خواست.

بسوخت حافظ و کس حال او به یار نگفت... مگر نسیم پیامی خدای را ببرد

 

شما هم اگر دلتان فال حافظ خواست + نیت کرده و کلیک فرمایید